Afgelopen week stuitte een leraar in de antiekwinkel van zijn vader op een
handgeschreven ansichtkaart van Anne Frank. Een toevalstreffer. Maar het kán
gebeuren dat je op Koninginnedag zomaar op een heel bijzonder voorwerp
stuit.
Wie wil uitzoeken of een voorwerp authentiek is en de waarde daarvan
wil achterhalen, kan het laten beoordelen door een taxateur. Maar er zijn
meer redenen om zo’n expert in te huren.
Voor het afsluiten van een kostbaarhedenverzekering bijvoorbeeld is een
taxatierapport verplicht. Ook als de successierechten (belasting op de
erfenis) moeten worden vastgesteld, is het van belang de waarde van de
boedel van de overledene vast te stellen.
En wat te denken van de boedelverdeling tussen broers en zussen? Het is
handig te weten wat bijvoorbeeld moeders sieraden waard zijn, zodat niemand
onderbedeeld wordt.
Lukraak een taxateur uit de telefoongids benaderen is niet verstandig. Het is
namelijk geen beschermd beroep. Sterker nog: iedereen mag zich beëdigd
taxateur noemen. Geen haan die ernaar kraait, want taxateurs worden al
enkele jaren niet meer beëdigd.
Vroeger wel. Toen golden er wettelijke vestigingseisen voor taxateurs en
genoten de beëdigde experts titelbescherming. Maar in 2000 heeft de overheid
een streep door die regeling gehaald.
Om toch kwaliteitswaarborg te kunnen geven heeft de Federatie TMV, een
brachevereniging van taxateurs, makelaars en veilinghouders, in 2002 een
certificeringssysteem ingevoerd. Taxateurs kunnen hun vakkennis laten
toetsen en krijgen bij voldoende resultaat een persoonsgebonden certificaat,
dat vijf jaar geldig is. Dit kan worden verlengd als de taxateur kan
aantonen dat hij nog steeds in hetzelfde werkveld bezig is.
Bedenk wel dat er geen vakopleiding voor taxateur bestaat. De experts moeten
hun kennis opdoen door veel te kijken en te doen. Via hun werk, bezoeken aan
veilingen en beurzen en het bijhouden van vakliteratuur leren ze de markt
kennen. Als ze in elk geval een havo- of mbo-diploma hebben en minimaal drie
jaar ervaring, kunnen ze examen doen.
Het loont de moeite om bij verschillende taxateurs aan te kloppen. De
werkwijze kan namelijk fors verschillen. Om een goede taxatie te kunnen
maken moet de expert het voorwerp in levenden lijve zien. Sommige taxateurs
menen op basis van foto’s al de benodigde informatie te kunnen geven, maar
het is de vraag of je dan waar voor je geld krijgt.
Ook de tarieven kunnen flink uiteenlopen. Meestal rekent een taxateur
een vast percentage van de taxatiewaarde, maar er zijn ook experts die
werken met een uurtarief. De prijs is ook afhankelijk van het te leveren
werk. Een mondeling advies is uiteraard goedkoper dan wanneer er een
taxatierapport moet worden opgesteld.
Wie dit alles te duur vindt, kan een kunstvoorwerp ook gratis en vrijblijvend
laten scannen door een veilinghuis. Of een gratis taxatiedag bezoeken van
bijvoorbeeld het tv-programma Tussen Kunst & Kitsch of een taxateur. Een
taxatierapport krijg je dan natuurlijk niet.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl
